Հոդերի ամենատարածված պաթոլոգիաներն են արթրիտը և արթրոզը: Երկու հիվանդություններն ունեն շատ տարբերություններ, որոնցից մեծապես կախված է հիվանդության ելքը: Բժշկական մասնագետի կողմից հիվանդության ճիշտ սահմանումը ազդակիր հոդերի ամբողջական վերականգնման արդյունավետ բուժման բանալին է: Տարիքային փոփոխությունների ազդեցության տակ յուրաքանչյուր անձ հոդերի պաթոլոգիական փոփոխությունների ռիսկ ունի: Հատկապես ազդում են հոդերը, որոնք ամբողջ կյանքի ընթացքում ենթարկվում են ուժեղ սթրեսի: Հիվանդությունները կարող են լինել համատեղ փոփոխությունների անմիջական պատճառ: Հոդերի հիվանդություններից անցանկալի հետևանքները կանխելու համար անհրաժեշտ է կանխել հիվանդության զարգացումը `հավատարիմ մնալով կանխարգելիչ և բուժական միջոցառումներին:
Արտրիտի և արթրոզի հիմնական տարբերությունները
Հոդերի պաթոլոգիաները. արթրիտը և արթրոզը բացասաբար են ազդում հիվանդի կյանքի որակի վրա: Հոդում հիվանդություն առաջացնող գործընթացն առաջացնում է ցավ և շարժման սահմանափակում: Երկու հիվանդություններն էլ հանգեցնում են հոդային կառուցվածքի կործանարար փոփոխությունների, բայց տարբերվում են հիվանդության ծագման բնույթից և ընթացքից:
Արտրիտը, եթե համեմատենք արթրոզի հետ, հոդերի սուր կամ քրոնիկ բորբոքային պաթոլոգիա է, որը կարող է հայտնվել աուտոիմուն բնույթի վարակների կամ հիվանդությունների հետ, վնասվածքից հետո բարդություն դառնալ, և առաջանում է ալերգիկ ռեակցիաներով:
Տուժում են միայնակ և մի քանի հոդեր: Բացի այդ, բորբոքային գործընթացը տարածվում է ամբողջ մարմնում, այդ գործընթացում ներգրավելով ներքին օրգանները:
Օստեոարթրիտը աճառի փոփոխման գործընթաց է, որը հանգեցնում է հոդերի ոչնչացմանը, մինչև շարժման ամբողջական կորուստը, ինչպես արթրիտը: Հոդերի հյուսվածքներում տարիքային փոփոխությունների ֆոնին զարգանում է պաթոլոգիական գործընթաց, որը սրվում է հիվանդի ավելորդ քաշի, նյութափոխանակության խանգարումների և էնդոկրին համակարգի պաթոլոգիաների հետ:
Արտրիտի և արթրոզի պատճառները զգալիորեն տարբերվում են: Միաձուլող միակ գործոնը որոշ ախտանիշների նմանությունն է և չբուժված ձևերի ողբալի արդյունքը:
Արտրիտի պատճառները.
- ծնկների հոդային հյուսվածքների բորբոքում զարգացում տարբեր բնույթի վնասվածքներից հետո;
- վիրուսային, սնկային և մանրէային էիթիոլոգիայի ծնկային հոդի վարակ.
- ծանր ալերգիա;
- սառը օդի երկարատև ազդեցությունը;
- վիտամինների և հանքանյութերի պակաս;
- ժառանգական նախահակում:
Արտրոզի սկիզբը արթրիտից տարբերվում է տարիքային յուրաքանչյուր անձի փոփոխությունների անխուսափելիությամբ: Իմանալով հիվանդության էթիոլոգիան, նույնիսկ երիտասարդ տարիքում, հնարավոր է կարգավորել սննդակարգն ու կենսակերպը `կանխելու պաթոլոգիան:
Developmentարգացումը տեղի է ունենում հետևյալ պայմաններում.
- հոդի բաղադրիչների մաշվածությունը գալիս է ծերացումից;
- մարմնի քաշի ավելացումը զգալիորեն մեծացնում է ծնկների օրական բեռը.
- վնասվածքի պատճառով դեֆորմացնող խանգարումներ;
- թերսնուցում;
- արթրոզը կարող է լինել արթրիտի, ավելի ճիշտ `բորբոքման բարդություն, որն առկա է այս հիվանդության մեջ;
- անհասկանալի պատճառաբանության աուտոիմուն պաթոլոգիաները;
- հոդերի հետ կապված բնածին պաթոլոգիաները;
- տրոֆիզմի և հոդի արյան մատակարարման խախտում;
- վահանաձեւ գեղձի անսարքություն;
- հորմոնալ մակարդակի փոփոխություններ;
- աղտոտված միջավայր:
Տարբերության առանձնահատկությունները
Այս երկու հիվանդությունները նման են միմյանց, բայց տարբերվում են շատ առումներով: Երիտասարդ բնակչության շրջանում, քառասուն տարեկան հասակում, արթրիտն ավելի տարածված է, և աճառային հյուսվածքի կործանարար պրոցեսները ազդում են տարեցների վրա, և որքան մեծ է մարդը, այնքան բարձր է հիվանդության ռիսկը:
Արտրոզը հիվանդություն է, որը տեղայնացված է հիմնականում հոդերի մեջ, առանց տարածվելու հարակից օրգանների և հյուսվածքների: Արթրիտը կարող է լինել ավելի լուրջ հիվանդության դրսեւորումներից մեկը, որը ներգրավում է ամբողջ մարմինը բորբոքային գործընթացում: Երկու հիվանդություններն էլ կարող են առաջանալ սուր և քրոնիկ ձևերով, միայն արտրոզն է զարգանում ավելի երկար ժամանակ և կարող է հանգեցնել հոդերի ամբողջական ոչնչացմանը:
Արթրիտը ունի ավելի պայծառ ախտանիշներ, ուղեկցվում է բորբոքման բնութագրիչ արտաքին դրսևորումներով. հիպերմինիա գործընթացի տեղայնացման տարածքում, ուժեղ ուռուցք, տուժած հոդի տարածքում տաք մաշկ, ցավային համախտանիշ: Արտրոզն ընթանում է ավելի սահուն ՝ առանց հոդից այն կողմ տարածվելու:
Արտրիտը, ի տարբերություն արտրոզի, գործընթացում առավել հաճախ ներառում է փոքր հոդեր ՝ ձեռքեր, ոտքեր, դաստակի և կոճերի հոդեր: Հիվանդությունը հազվադեպ է ազդում մեկ հոդի վրա, պոլիարթրիտը ավելի տարածված ձև է, և արթրոզը տեղայնացված է խոշոր հոդերի մեջ:
Ըստ վիճակագրության ՝ միջին տարիքի տղամարդիկ ավելի հավանական է, որ զարգանան հոդային պաթոլոգիա վարակներից և վիրուսներից: Հոդերը դեֆորմացնող գործընթացներն ամենատարածվածն են կանանց բնակչության շրջանում menopause ընթացքում, հիմնականում հիսուն տարվա նշանից հետո: Երեխաները կարող են նաև ենթարկվել հոդերի վնասմանը, հատկապես անչափահաս արթրիտը համարվում է վտանգավոր, ինչը կարող է սահմանափակում առաջացնել:
Դրսեւորման նշանները
Օպտիմալ շարժիչային ակտիվության համար հոդերը հաջողությամբ բուժելու և վերականգնելու համար կարևոր է առաջին ախտանիշներից դիմել բժշկի: Արտրիտը և արթրոզը էապես տարբերվում են հիվանդության սկզբնական շրջանում: Բորբոքումը դրսեւորվում է ախտանիշների խստությամբ, որի համար հեշտ է բաց չթողնել սկզբնական գործընթացը:
Հոդերի հյուսվածքների դիստրոֆիկ փոփոխությունները վատ են արտահայտվում նախնական փուլում, հետևաբար հիվանդները հաճախ գալիս են օրթոպեդ, երբ հիվանդությունը գտնվում է զարգացման երկրորդ կամ երրորդ փուլում: Այս դեպքում բուժումը բարդ է, երկար ժամանակ է պահանջում և հոդերի բնականոն ֆունկցիոնալությունը վերականգնելու համար շատ միջոցներ է պահանջում: Դանդաղ գործընթացը դժվար է ինքնուրույն ախտորոշել, բայց համատեղում անհանգստության ցանկացած դրսեւորման համար պարզապես անհրաժեշտ է դիմել բժշկի գրասենյակ ՝ հիվանդության սկզբնական փուլը բաց չթողնելու համար:
Ինչպե՞ս է դրսեւորվում արթրիտը:
- Ի տարբերություն արտրոզների, արթրիտով, այտուցվածությունը հայտնվում է բորբոքված հոդի շուրջ `խոչընդոտելով շարժմանը և մեծ անհարմարություններ առաջացնելով ինքնուրույն շարժվելիս:
- Սուր բորբոքումի դեպքում հոդի մաշկը դառնում է պայծառ հիպերմինիկ և շոշափվում է տաք:
- Եթե արթրիտը վարակի պատճառած տիպն է: Հիվանդի ընդհանուր վիճակը տառապում է, սկսվում է թունավորումը, որն ուղեկցվում է տենդային վիճակով:
- Բորբոքված հոդերի մեջ ծակող ցավ է հայտնվում, որը շարժման հետ մեկտեղ զգալիորեն մեծանում է: Հանգիստ վիճակում ցավի սինդրոմը չի հանդարտվում, այլ դառնում է զարկերակային:
- Շատ դեպքերում արթրիտը ուղեկցվում է վիճակի ընդհանուր վատթարացմամբ, թուլություն է հայտնվում, և քրոնիկ հիվանդությունները սրվում են:
- Առավել խոցելի են մատների և մատների հոդերը, ինչպես նաև կոճն ու ձեռքը:
Արտրոզի ախտանիշները
Արտրոզի դրսեւորումները հիվանդության առաջին տարիներին բնորոշ նշաններ չունեն, հոդի մաշվածությունը ինքն իրեն զգացնում է պաթոլոգիական վիճակի զարգացման մի քանի փուլերից հետո:
Արտրոզի նշանները.
- ցավն անմիջապես չի հայտնվում, ցավն ուժեղանում է, երբ հոդի վիճակը վատթարանում է.
- շարժման բացակայության դեպքում ցավը չի առաջանում, ցավի սինդրոմը սկսում է զարգանալ ակտիվացման պահից.
- ազդրի կամ ծնկային հոդի վնասման դեպքում `քայլվածքը դառնում է կաղ, իսկ շարժման շրջանակը թերի է.
- անտեսված պայմաններում կարող է առաջանալ ստորին վերջույթի կրճատում, ուղղման բացակայության դեպքում զարգանում են ողնաշարի սյունի պաթոլոգիաները.
- երբ աճառի հյուսվածքը ոչնչացվում է, հոդակապը կորցնում է իր շարժունակությունը և տեղի է ունենում հոդի ամբողջական շրջափակում:
- ֆիզիկական գործունեության ընթացքում հոդում արտահայտված կրեպիտուս:
Ինչպե՞ս բուժել հիվանդությունները:
Արտրիտը և արթրոզը էապես տարբերվում են բուժման մոտեցումից: Պաթոլոգիայի զարգացման տարբեր պատճառներ և մեխանիզմներ առաջարկում են ճիշտ ախտորոշման նախնական տեղադրում, որպեսզի բուժական միջոցառումներն արդյունավետ լինեն:
Հիվանդությունը չսկսելու և թանկարժեք ժամանակը վատնելու համար մի ապավինեք ընկերների փորձին և ժողովրդական բաղադրատոմսերին:
Պետք չէ թույլ տալ հոսել հիվանդությունների գործընթացները, որոնք վնասակար ազդեցություն ունեն հոդերի վրա: Կարևոր է ցանկացած տարիքում զգալ շարժման ուրախությունը. Դրանից է կախված ոչ միայն բարեկեցությունը, այլև մարդու կյանքի որակը:
Բուժել արթրիտը
Բուժումը պետք է սկսվի բորբոքում առաջացնող գործոնների բացահայտմամբ: Որոշելով հիվանդության ծագման բնույթը, նշանակվում են դեղեր, որոնք ոչնչացնում են պաթոլոգիայի պաթոգենը: Պաթոգեն բակտերիաների ազդեցության տակ հիվանդին նշանակվում են հակաբիոտիկներ, որոնք, կախված թունավորման ծանրությունից, նշանակվում են պլանշետների կամ ներարկումների տեսքով: Վիրուսային վնասվածքները բուժվում են հակավիրուսային հաբերով:
Բորբոքումն ու ցավը ճնշելու արդյունավետ հեռացման հիմքը կդառնա ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի պարտադիր ընդունումը: Դրանք կօգնեն հաղթահարել անցանկալի ախտանիշները ՝ ինչպես հաբեր ընդունելիս, այնպես էլ ցավոտ հոդի տարածքում տեղական ազդեցությունները:
Իմունային համակարգի ուժեղացումը հիվանդության հաջող վերահսկման հիմքն է: Միկրոէլեմենտներով մուլտիվիտամիններ ընդունելը կօգնի թուլացած մարմնին և կօգնի հիվանդության ընթացքը դեպի վերականգնում: Բացի սինթետիկ բարդույթներից, օգտակար են նաև վիտամինների բնական աղբյուրները ՝ հատապտուղներ, մրգեր, բանջարեղեն:
Բավարար սնուցում և հատուկ դիետա նշվում են արթրիտով, ինչպես նաև արթրոզով հիվանդների համար: Թույլատրված ապրանքները ներառում են խմորված կաթնամթերք, նիհար միս, ձուկ, բանջարեղեն, խոտաբույսեր: Ստիպված կլինեք հրաժարվել թունդ սուրճից և սեւ թեյից, գազավորված և ալկոհոլային խմիչքներից:
Ֆիզիոթերապիայի վարժությունները և ֆիզիոթերապևտիկ պրոցեդուրաները գերազանց արդյունքներ են տալիս հիմնական թերապիայի հետ համատեղ ՝ մագնիսական իմպուլսային դաշտով բուժում, ռադոնային լոգարաններ, էլեկտրոֆորեզ և այլ մեթոդներ: Հատուկ վարժությունների ցանկը կազմվում է ֆիզիոթերապևտի կողմից, որի վերահսկողության ներքո կատարվում է բեռը:
Մենք բուժում ենք արթրոզը
Հիվանդությունը զարգանում է դանդաղ և ունի հիմնովին այլ բուժում, որը պետք է ուղղված լինի հոդի աճառային հյուսվածքի վերականգնմանը: Իրական փրկությունը կլինի chondroprotectors- ի օգտագործումը, որը երկարատև օգտագործմամբ և բժշկի առաջարկություններին հետևելով կարող է կանխել կործանարար փոփոխությունների առաջընթացը և վերականգնել վնասված բջիջները:
Chondroprotectors- ն աջակցում է հյուսվածքների սնուցմանը և նպաստում է աճառի վերականգնմանը, ինչպես նաև հոդային հեղուկի արտադրության աճին, որը ծառայում է որպես սնուցման միակ աղբյուր հոդի բաղադրիչների համար:
Երբ ցավ է առաջանում, NSAID- ները խորհուրդ են տրվում ցավի սիմպտոմատիկ բուժման համար: Ամրապնդված դիետան, ալկոհոլը և ծխելը թողնելը հանգեցնում է մարմնի դիմադրության բարձրացմանը և ուժի բարձրացմանը `առողջ հոդերի համար պայքարելու համար:
Բուժական մարմնամարզությունը, օգտագործելով տարբեր մեթոդներ, մեծացնում է արյան շրջանառությունը տուժած տարածքում, ստիպում է հոդերի տեղաշարժը `բարձրացնելով տրոֆիզմը: Ավանդական բաղադրատոմսերը, որոնք փորձարկվել են տարիների ընթացքում, օգտակար են որպես այլընտրանքային բժշկության լրացուցիչ մեթոդ:
Արտրոզի և արթրիտի վերջին փուլերում միակ լուծումը համատեղ պարկուճի վիրաբուժական բուժումն է: Ամենատարածված օգտագործվող մեթոդը աճառի փոխպատվաստումն է, որը կարող է վերականգնել ազդակիր հոդի շարժունակությունը:
Ինչպե՞ս սահմանել հիվանդությունը:
Որպեսզի հստակ իմանաք, թե հոդերում ինչ հիվանդություն է զարգանում, անհրաժեշտ է նշանակել փորձառու օրթոպեդ: Առաջին հանդիպմանը բժիշկը տեսողական հետազոտություն կանցկացնի և հետաքրքրող հարցեր կտա, որոնք կօգնեն հիվանդության պատկեր կազմել:
Արյան լաբորատոր հետազոտությունների արդյունքները կօգնեն տարբերակել արթրիտը արթրոզից, դրա համար անհրաժեշտ կլինեն ընդհանուր և կենսաքիմիական հետազոտություններ: Ռենտգեն հետազոտությունը կօգնի մանրակրկիտ ուսումնասիրել հոդը ներսից:
Որոշ պաթոլոգիաներում հիվանդը ուղեգրվում է մագնիսա-ռեզոնանսային հետազոտության, որը կտա պատասխաններ պաթոլոգիայի ախտորոշման վերաբերյալ բժշկի հարցերին: Բոլոր արդյունքները հավաքելուց հետո կկատարվի ախտորոշում, որը հիմք կծառայի բուժման նշանակման համար:
Կանխարգելիչ միջոցառումներ
Ձեր հոդերի առողջությունը պահպանելը պահանջում է առողջ ապրելակերպ: Իշտ սնունդը և կանոնավոր մարզումը կերկարացնեն համատեղ կյանքը, ինչը կարևոր է ընդհանուր առողջության համար:
Արթրոզի կամ արթրիտի աննշան դրսեւորումներում ոչ մի դեպքում չպետք է ինքներդ բուժվեք: Անպատշաճ գործողությունները կարող են բացասաբար ազդել հիվանդության արդյունքի վրա: Specialistամանակին մասնագետին դիմելը և նշանակումների հետագա պահպանումը երաշխավորում են հաջող բուժում, ինչը հնարավորություն կտա առողջ ապրելակերպ վարել: